- Dan Gosling
- Data i miejsce urodzenia: 2 lutego 1990, Brixham
- Narodowość: Anglik
- Wzrost: 178 cm
- Numer: 15
- Pozycja: Pomocnik
- Data transferu: 26 lipca 2010
- Debiut: -
- Poprzednie kluby: Plymouth Argyle, Everton FC
Daniel "Dan" Gosling został zauważony przez skautów Plymouth Argyle podczas meczu juniorów klubu ze swojej rodzinnej miejscowości - Brixham United. 9 grudnia 2006 roku, mając 16 lat i 310 dni zadebiutował w seniorskiej piłce, zmieniając w pierwszej połowie meczu Plymouth - Hull City kontuzjowanego kapitana drużyny, Paula Wottona. Stał się tym samym czwartym najmłodszym debiutantem w historii klubu z Home Park. Po raz pierwszy w podstawowym składzie wybiegł 1 stycznia 2007 roku w spotkaniu przeciwko Southampton. Zanotował bardzo solidny występ, pokazując swoją uniwersalność. Na początku grał jako prawy pomocnik, jednak gdy kontuzji doznał obrońca Mathias Kouo-Doumbe, zastąpił go na prawej stronie defensywy.
Gosling notował bardzo dobre występy w drużynie rezerw, co nie umknęło uwadze menedżera Plymouth Iana Hollowaya. W marcu 2007 roku utalentowany zawodnik wraz z klubowymi kolegami, Lukiem Summerfieldem i Scottem Sinclairem, zaproszony został na treningi do Chelsea Londyn. W tym samym czasie pismo The Herald wybrało go Młodą Sportową Osobowością 2007 roku. Dostał też powołanie do kadry U-17. Od tej pory Gosling występował w reprezentacji Anglii we wszystkich kategoriach młodzieżowych.
W styczniu 2008 roku Gosling podpisał 2,5-letni kontrakt z Evertonem. W barwach The Toffies zadebiutował w grudniu 2008 r., w wygranym 1:0 wyjazdowym spotkaniu z Middlesbrough. Zaledwie dwa dni później strzelił swojego pierwszego gola dla Evertonu w wygranym 3:0 meczu z Sunderlandem na Goodison Park. Po tym spotkaniu jego koledzy z drużyny przywitali go w szatni owacją na stojąco.
W lutym 2009 roku Gosling stał się bohaterem całej niebieskiej części Liverpoolu. W spotkaniu czwartej rundy Pucharu Anglii doszło do derbów miasta pomiędzy Evertonem a Liverpoolem. W decydującym pojedynku na Goodison Park o awansie rozstrzygnąć musiała dogrywka. Gosling wszedł na boisko z ławki rezerwowych i w 118 minucie meczu strzelił jedynego gola, przesądzającego o awansie Evertonu. Ciekawostką jest, że błąd stacji ITV transmitującej spotkanie spowodował, że cała Anglia nie widziała arcyważnego trafienia Goslinga na żywo. Bramka młodziutkiego pomocnika została wybrana przez fanów Evertonu bramką sezonu. The Toffies zaszli aż do finału FA Cup, gdzie ostatecznie ulegli Chelsea Londyn. W decydującej rozgrywce wystąpił oczywiście Gosling.
W sezonie 2009-2010 Dan w rozgrywkach ligowych wchodził na boisko głównie z ławki rezerwowych, jednak już w meczach Pucharu Ligi i Ligi Europy często pojawiał się w wyjściowej jedenastce. Świetnie rozwijającą się karierę w Evertonie przerwała kontuzja. W marcu 2010 roku, w meczu z Wolverhampton Wanderers Gosling starł się z bramkarzem Wilków, Marcusem Hahnemannem, zrywając więzadło krzyżowe w kolanie. Został wykluczony z gry na 9 miesięcy.
Historia jego transferu do Newcastle jest dosyć ciekawa. Odejście Goslinga wynika bardziej z gapiostwa działaczy Evertonu, niż rzeczywistej chęci zawodnika do opuszczenia Goodison Park. Negocjacje w sprawie przedłużenia wygasającego latem 2010 r. kontraktu z Goslingiem zaczęły się już w maju 2009 r. Sam piłkarz deklarował wtedy: ""Nie ma żadnego innego klubu, w którym chciałbym grać", jednak rozmowy nie posuwały się ani o krok. Podczas negocjacji Gosling reprezentowany był przez agenta Davida Hodgsona, byłego profesjonalnego zawodnika. 6 lipca 2010 r. trybunał PFCC ogłosił, że Gosling może opuścić klub z Liverpoolu na zasadzie prawa Bosmana. Everton proponował zawodnikowi nawet zwiększenie pensji z 8000 £ do 15000 £ tygodniowo, byle tylko zatrzymać utalentowanego pomocnika. Piłkarz zdecydował się jednak opuścić Goodison Park i stał się wolnym zawodnikiem. W takiej sytuacji Gosling mógł wybrać klub, w którym chciał kontynuować rozwój swojej kariery. Wybór padł na Newcastle. 22 lipca 2010 r. Gosling podpisał czteroletni kontrakt z klubem z St. James' Park.
Opracował: Szymon "Rivv" Witt
