Nastepny mecz

Rywal Newcastle

Newcastle United

West Ham United -:-
 
30.03.2024
St. James' Park, Newcastle

Ostatni mecz

Rywal NUFC Manchester City

Newcastle United

2-0
 
16.03.2024
City of Manchester Stadium, Manchester

Tabela Championship

LpDrużynaMeczePunkty
1.Arsenal FC 2864
2.Liverpool FC 2864
3.Manchester City 2863
4.Aston Villa 2956
5.Tottenham Hotspur 2853
6.Manchester United 2847

NUFC.PL zmienia się dzięki Wam!
Zapraszamy do korzystania z nowego systemu komentarzy, o wiele więcej zmian jest coraz bliżej.

NUFC - dolacz do nas

NUFC.PL tworzą kibice dla kibiców. Przyłącz się do nas i pomóż sprawiać, że strona staje się dla Was lepsza!
Kontakt przez dział Współpraca lub wiadomość na Facebooku.

Ruud Gullit i "sexy football"

Ruud GullitRuud Gullit, urodzony 1 września 1962 roku w Amsterdamie, rozpoczynał swoją profesjonalną karierę w HFC Haarlem w 1978 roku. Już cztery lata później będąc po debiucie w reprezentacji grał w wielkim Feyenoordzie Rotterdam, gdzie wystąpił w 85 spotkaniach strzelając 30 goli. W 1985 roku PSV Eindhoven wykupił Gullita za 400,000 funtów z Rotterdamu. Okazało się, że transfer był trafiony, gdyż Gullit strzelił w 68 meczach aż 46 bramek. W 1987 roku Silvio Berlusconi kompletujący drużynę marzeń w Mediolanie zakupił Holendra za rekordową wtedy kwotę 6 milionów funtów, by mógł on grać ze swoimi rodakami Marco van Basten'em i Frankem Rijkaard'em, a także z Paolo Maldinim i Franco Baresim. W 1987 roku zdobył "Złotą Piłkę" dla najlepszego piłkarza Europy. Do 2002 roku Gullit zdobył 3 tytuły mistrza Włoch i 2 Puchary Europy z Milanem w 1989 i 1990 roku. Będąc graczem włoskiego klubu został Mistrzem Europy z reprezentacją Holandii w 1988 roku. Kilka razy kończył karierę reprezentacyjną, aby ostatecznie przed Mistrzostwami Świata w 1994 roku wyjść z obozu treningowego i już nigdy więcej do reprezentacji nie powrócić. Kariera klubowa trwała dalej. Po kłótni z Fabio Capello opuścił Milan przechodząc do Sampdorii, w której barwach zdobył Puchar Włoch w 1994 roku. W lipcu 1995 roku przeszedł na zasadzie wolnego transferu do Chelsea Londyn. W lecie 1996 roku, kiedy Glenn Hoddle opuścił stanowisko managera na rzecz reprezentacji Anglii, Gullit zastąpił go w Chelsea. Nie zrezygnował jednak z kariery piłkarza. W 1997 roku jako grający manager zdobył pierwsze od 26 lat trofeum dla Chelsea - Puchar Anglii. Został pierwszym obcokrajowcem, który mógł się pochwalić tym osiągnięciem. W tym samym sezonie klub z Londynu zajął szóstą pozycję w lidze. W następnym sezonie, gdy Chelsea była na drugiej pozycji i w ćwierćfinałach obydwu krajowych pucharów, został zwolniony z funkcji managera z powodu zbyt wygórowanych żądań finansowych.

27 sierpnia 1998 roku, Gullit zastąpił na stanowisku managera Newcastle United, Kenny'ego Dalglisha, zaledwie po dwóch kolejkach sezonu. Dwa pierwsze mecze Holender przegrał, po czym NUFC w trzech kolejnych ligowych spotkaniach zdobyło komplet punktów strzelając 11 bramek, a tracąc tylko jedną. W międzyczasie Newcastle United odpadło z Pucharu Zdobywców Pucharów już w pierwszym dwumeczu z Partizanem Belgrad. Gullit mógł się skupić na lidze i krajowych pucharach. Doszedł do finału Pucharu Anglii, jednak kibice Newcastle nie doczekali się tak długo wyczekiwanego trofeum. Na Wembley przy blisko 80-tysięcznej widowni "Sroki" zostały pokonane przez Manchester United 2-0. Newcastle już przed meczem mieli zapewniony udział w Pucharze UEFA jako finaliści. To był jedyny plus pracy Ruud'a Gullit'a w Tyneside, gdyż nie poprawił on pozycji w lidze z poprzedniego sezonu Kenny'ego Dalglisha. 13 pozycja dla klubu z wielkimi ambicjami nie była zadowalająca. Holender został na stanowisku managera Newcastle, jednak nie na długo. W sezonie 1999/2000 "Sroki" w pierwszych pięciu meczach zdobyły 1 punkt, a czarę goryczy dopełnił fakt przegranej z lokalnym rywalem na St. James' Park, Sunderland AFC. Jeżeli do tego dodać konflikt z ikoną Newcastle Alanem Shearerem i kapitanem Robertem Lee nie dziwi fakt jego odejścia z klubu. Gullit nie przydzielił Robertowi Lee numeru w składzie. We wspomnianym meczu z "Mackems" Gullit nie wystawił dwóch podstawowych napastników Alana Shearera i Duncana Fergusona. Shearer wszedł na boisko w 72 minucie przy wyniku 1-1. Jednak drużyna Newcastle przegrała 1-2 a trzy dni po meczu Gullit zrezygnował z funkcji managera zaledwie po pięciu meczach sezonu 1999/2000. Przybywając do północno-wschodniej Anglii Gullit zapowiedział styl gry, który sam nazwał "sexy football". Wspominając Ruuda Gullita z pobytu w Newcastle każdy kibic tego klubu przypomina sobie ten zwrot, jedni wyśmiewając go, drudzy przeklinając w myślach kontrowersyjnego Holendra.

Po nieudanym pobycie w Anglii Gullit zabrał się za komentowanie spotkań piłkarskich w telewizji. Przed rozpoczęciem sezonu spróbował ponownie swych sił w piłce jako trener Feyenoordu Rotterdam. Nie zdobył żadnego trofeum i powrócił do telewizji prowadząc talk-show w holenderskiej telewizji. Pojawiał się także jako ekspert w brytyjskiej stacji ITV podczas Mistrzostw Świata 2006 w Niemczech. W tym momencie analizuje spotkania Eredivisie w Talpa TV i mecze Ligi Mistrzów na Sky Sports.


  • Osiągnięcia jako zawodnik:
  • Klubowe:
  • Mistrzostwo Holandii 1984 (Feyenoord) 1986, 1987 (PSV)
  • Puchar Holandii 1984 (Feyenoord)
  • Mistrzostwo Włoch 1988, 1992, 1993 (AC Milan)
  • Puchar Włoch 1994 (Sampdoria)
  • Superpuchar Włoch 1988, 1992, 1994 (AC Milan)
  • Liga Mistrzów 1989, 1990 (AC Milan)
  • Superpuchar Europy 1990 (AC Milan)
  • Puchar Interkontynentalny 1990 (AC Milan)
  • Reprezentacyjne:
  • Mistrzostwo Europy 1988 (Holandia)
  • Indywidualne:
  • "Złota Piłka" miesięcznika France Football dla najlepszego piłkarza grającego w Europie 1987
  • Najlepszy piłkarz Europy wg magazynu World Soccer 1987, 1989
  • Osiągnięcia jako manager:
  • Puchar Anglii 1997 (Chelsea)

  • W klubie Newcastle United:
  • 27 Sierpień 1998 - 28 sierpień 1999 - 367 dni jako manager
  • 52 mecze / 18 wygranych / 14 remisów / 20 przegranych / 34,61 % wygranych meczów

  • Ważniejsi zawodnicy pozyskani przez Ruuda Gullit'a:
  • Kieron Dyer (Ipswich) - £6,000,000
  • John Karelse (NAC Breda) - £750,000
  • Franck Dumas (AS Monaco) - £500,000
  • Elena Marcelino (Mallorca) - £5,800,000
  • Alain Goma (PSG) - £4,700,000
  • Silvio Maric (Croatia Zagrzeb) - £3,650,000
  • Louis Saha (Metz) - wypożyczenie
  • Didier Domi (PSG) - £4,000,000
  • Duncan Ferguson (Everton) - £8,000,000
  • Wszystkie wydane pieniądze na transfery przez Ruuda Gullit'a - £33,400,000

  • Ważniejsi zawodnicy sprzedani przez Ruuda Gullit'a:
  • Didier Hamann (Liverpool) - £8,000,000
  • Andreas Andersson (AIK Sztokholm) - £2,000,000
  • Phillipe Albert (Charleroi) - £600,000
  • Stuart Pearce (West Ham) - wolny transfer
  • George Georgiadis (PAOK Saloniki) - £300,000
  • Paul Dalglish (Norwich) - £300,000
  • John Barnes (Charlton) - wolny transfer
  • Keith Gillespie (Blackburn) - £2,350,000
  • David Batty (Leeds) - £4,400,000
  • Steve Watson (Aston Villa) - £4,000,000
  • Stephane Guivarch (Rangers) - £3,500,000
  • Wszystkie uzyskane pieniądze za transfery Ruuda Gullit'a - £25,450,000